Blog

Pycha: Brat Josiah pożądliwie patrzy na Ruth, żonę swojego sąsiada. Co gorsza zaleca się do niej. Pojawiają się też pewne plotki i domysły na temat ich relacji. Niesprawiedliwość: Serce męża Ruth opanowała żmija podejrzenia. Oskarża ją o prowokowanie sąsiada, sugeruje, że ona ma z nim romans - i ze strachu o to, co mogłoby się wydarzyć, coraz częściej ją bije. Któregoś dnia, gdy wraca do domu i wściekły zaczyna ją bić, ona wbija mu nóż, którym właśnie kroiła chleb na kolację. Trochę przypadek, trochę samoobrona. Grzech: Spanikowana zwraca się do swojej sąsiadki, która jest Niewierna. Lavinia,...

Nowi ludzie i głód erpegowy zaskutkowały podłączaniem się do różnych, mniej lub bardziej udanych graczy i grup. Zagrałam znowu w Neuroshimę - nie mam szczęścia do tego systemu - i w kilka innych systemów, systemików, poznając znajomych, znajomych znajomych i znajomych znajomych znajomych. Aż trafiłam na erpegowca, który podzielał moje ciągoty narratywistyczne. I który podrzucił mi indie Dogs in the Vineyard. I wiecie co? Jestem zachwycona System jest super! System jest super, gdy gracze są super! Trudne decyzje, seks i morderstwo, dużo grzesznych ludzi, którym trzeba coś wytłumaczyć i gdy im...

Syt. 1 Warta przy obozowisku. Ciemno. Z krzaków dochodzą podejrzane szelesty. Gracz: Rozglądam się. (deklaracja poparta odpowiednim rzutem, niezdany test) MG:Nic nie widzisz. Syt. 2 Gracz: Przeszukuję piwnicę. MG: Nic tu nie ma. Za każdym razem, gdy słyszę tak skomentowaną deklarację rozglądania się, przeszukiwania, prośbę o opis, nóż mi się w kieszeni otwiera (dobrze, że to niezbyt ostry Victorinox). Nawet jeśli mój bohater nie dostrzegł _niczego istotnego_, to coś jednak widzi. Skoro moja bohaterka zaczęła się rozglądać, to coś przykuło jej uwagę: może to poruszenie gałęzi, między którymi...

Postapokaliptyczna knajpa typu Neuroshima. Pierwsze, co się rzuca w oczy, to: wszyscy piją coca-colę! To nie nowa dostawa, puszki robią za kubki (nie są zbyt wytrzymałe, ale jak wyglądają), a prowadząca knajpę babka chętnie przyjmie w ramach zapłaty kolejne puszki lub inne gadżety związane z Coca-Colą. Nad barem wisi banner "Coca-Cola to jest to", w widocznym miejscu automat z colą (działa na przedwojenne 25-centówki, tylko wtedy, gdy jest nowa dostawa coli, ewentualnie czegoś innego w puszkach). Za zgrzewkę szefowa (nazywana przez klientów C-C) ugości po królewsku.

MG: Panowie! Męska decyzja. Co robicie? Spojrzałam na kumpli z drużyny, bo to raczej pytanie do nich. Przez chwilę debatujemy, kto ma jaja, żeby przez chwilę ściągnąć na siebie uwagę przeciwników, ktoś przypomina jak mojej bohaterce zmiękła rura w podobnej sytuacji (a może powinny jej mięknąć kolana?). Czasem mam wrażenie, że nie jestem targetem erpegów.

Neuroshima. Ciemno, leje, niebo co chwilę przecinają błyskawice. Przed chwilą Dziką Stokrotkę namierzył snajper, dziki fart i rzuciła się na ziemię, pocisk tylko ją drasnął (jeśli drasnął z utrudnieniami za deszcz odległość i tak dalej, to pewnie dysponuje termowizją). Nic to, Dzika Stokrotka jest twarda, poczeka. Za chwilę w polu widzenia snajpera pojawią się jej kumple, snajper pewnie strzeli, a ona będzie miała tę konieczną chwilę, kiedy będzie mogła mu oddać (przed chwilą dojrzała go w błysku błyskawicy). Strzelam, trafiam... - no to trafiłaś go w lewe płuco, wykrwawia się. A mogło być...